Na całym świecie 2/3 dzieci w wieku szkolnym nie ma dostępu do internetu w domu
2020-12-03
UNICEF oraz Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny (ITU) apelują o pilne inwestycje w celu zlikwidowania luki cyfrowej, która uniemożliwia dzieciom oraz młodzieży dostęp do odpowiedniej jakości nauki zdalnej. Obecnie 1,3 mld dzieci w wieku 3-17 lat nie ma dostępu do internetu w domu. To 2/3 dzieci w wieku szkolnym.
Według najnowszego raportu ITU oraz UNICEF pt. „Ile dzieci i młodzieży ma dostęp do internetu w domu?” problem w podobnym stopniu dotyka także młodych ludzi w wieku od 15 do 24 lat. W tej grupie wiekowej 759 mln ludzi (63%) nie ma możliwości połączenia się z internetem w miejscu zamieszkania. Raport został opracowany na podstawie badań w ponad 85 krajach.
- Bardzo wiele dzieci i młodzieży nie ma internetu w domu. To już nie jest luka cyfrowa – to cyfrowa przepaść - powiedziała Henrietta Fore, dyrektor generalna UNICEF. - Brak połączenia z internetem nie tylko ogranicza dzieciom i młodym ludziom obecność online oraz wyłącza ich z systemu edukacji, ale też uniemożliwia konkurowanie we współczesnej gospodarce i izoluje od świata. Mówiąc wprost: brak dostępu do internetu okrada następne pokolenie z przyszłości.
Niemal ćwierć miliarda uczniów na świecie wciąż nie może chodzić do szkoły z powodu COVID-19. Ta sytuacja zmusza dziesiątki milionów dzieci do korzystania z edukacji zdalnej. Dla tych, którzy nie mają dostępu do internetu w domu, nauka online jest poza zasięgiem.
Autorzy raportu zauważają, że luka cyfrowa utrwala nierówności, które dzielą kraje i społeczności. W najtrudniejszej sytuacji są dzieci i młodzież z najuboższych gospodarstw domowych, z obszarów wiejskich i krajów o niskich dochodach. Często są w tyle za swoimi rówieśnikami i mają niewiele okazji, aby kiedykolwiek nadrobić zaległości.
Na całym świecie wśród dzieci w wieku szkolnym mieszkających w najbogatszych gospodarstwach domowych 58% ma dostęp do internetu. W ubogich gospodarstwach domowych ten odsetek wynosi zaledwie 16%. Podobne różnice występują na poziomie dochodów w poszczególnych krajach. W krajach ubogich mniej niż 1 na 20 dzieci w wieku szkolnym ma dostęp do internetu, a w krajach bogatych – 9 na 10.
0- Podłączenie do internetu ludności na obszarach wiejskich jest ogromnym wyzwaniem - powiedział sekretarz generalny ITU, Houlin Zhao. - Duża część obszarów wiejskich nie jest objęta mobilną siecią szerokopasmową, a jeszcze mniej gospodarstw domowych ma tam dostęp do internetu.
Zależnie od regionów, brak dostępu do internetu w domu dzieci szkolnych w wieku szkolnym przedstawia się następująco:
Afryka Zachodnia i Środkowa - 95% (194 mln)
Afryka Wschodnia i Południowa - 88% (191 mln)
Azja Południowa - 88% (449 mln)
Bliski Wschód i Afryka Północna - 75% (89 mln)
Ameryka Łacińska i Karaiby - 49% (74 mln)
Europa Wschodnia i Azja Środkowa - 42% (36 mln)
Azja Wschodnia i Pacyfik - 32% (183 mln)
Świat - 67% (1,3 mld)
W ubiegłym roku UNICEF oraz ITU zapoczątkowały inicjatywę Giga, której celem jest podłączenie do internetu każdej szkoły i jej społeczności lokalnej. W ramach inicjatywy udało się zidentyfikować ponad 800 tysięcy szkół w 30 krajach. Dysponując tymi danymi, Giga współpracuje z rządami państw, przemysłem i partnerami z sektora prywatnego, aby opracować plan inwestycji publiczno-prywatnych. Celem inwestycji jest budowa infrastruktury niezbędnej do podłączenia szkół i mieszkańców do internetu.
Chociaż liczby zawarte w raporcie UNICEF oraz ITU przedstawiają niepokojący obraz, sytuacja w rzeczywistości może być znacznie gorsza z powodu wielu innych czynników takich jak przystępność cenowa, bezpieczeństwo i niski poziom umiejętności cyfrowych. Telefonia komórkowa i dostęp do internetu dla wielu osób są zbyt drogie.
Nawet jeśli dzieci mają w domu połączenie z internetem, mogą nie być w stanie z niego korzystać. Często wynika to z presji wykonywania obowiązków domowych lub pracy, braku wystarczającej liczby urządzeń w gospodarstwie domowym, ograniczonego dostępu do internetu dla dziewcząt lub braku umiejętności korzystania z internetu. Ważnym aspektem jest także niedostateczne przygotowanie rodziców do zapewnienia swoim dzieciom bezpieczeństwa online.